علائم بیماران نیازمند اکسیژن درمانی
اکسیژن یکی از حیاتیترین عناصر موردنیاز برای ادامه زندگی است و هرگونه اختلال در جذب یا انتقال آن میتواند عوارض جدی برای بدن بههمراه داشته باشد. بدن انسان برای عملکرد درست سلولها و بافتها به اکسیژن کافی نیاز دارد، اما گاهی به دلایل مختلفی از جمله بیماریهای ریوی، قلبی یا شرایط مزمن دیگر، سطح اکسیژن خون پایین میآید. در این شرایط، فرد ممکن است دچار علائمی شود که نشاندهنده نیاز فوری به اکسیژن درمانی است. آشنایی با این علائم به تشخیص سریعتر و درمان مؤثرتر کمک میکند و از بروز عوارض شدیدتر جلوگیری مینماید.
علائم بیماران نیازمند اکسیژن درمانی
از جمله علائمی که نشانگر نیاز بیمار به اکسیژن درمانی می باشد، در قسمت زیر به آنها اشاره شده، و در ادامه به تشریح هریک خواهیم پرداخت:
- تنگی نفس مداوم یا احساس کمبود هوا
- کبودی نوک انگشتان، لبها یا پوست صورت
- احساس گیجی، خوابآلودگی یا سردردهای مکرر
- تپش قلب یا ضربان نامنظم
- خستگی مزمن یا ناتوانی در انجام فعالیتهای روزمره
- افزایش دفعات بیدار شدن از خواب یا نفسنفس زدن در شب
- کاهش تمرکز و کند شدن عملکرد ذهنی
- عفونتهای تنفسی مکرر یا تشدید علائم ریوی
تنگی نفس مداوم یا احساس کمبود هوا
یکی از واضحترین نشانههای کاهش سطح اکسیژن در بدن، تنگی نفس است. این حالت معمولا در هنگام فعالیت شدید بیشتر خود را نشان میدهد، اما اگر فرد حتی در حالت استراحت نیز احساس کند که نفس کم میآورد یا نمیتواند نفس عمیق بکشد، این میتواند نشانهای از هیپوکسمی (کاهش اکسیژن خون) باشد. در چنین شرایطی، اکسیژندرمانی ممکن است نیاز باشد تا سطح اکسیژن خون به حالت طبیعی بازگردد و اندامها دچار آسیب نشوند.
تنها دستگاهی که میتواند در هر شرایطی کمک حال این نوع بیماری باشد، اکسیژن ساز پرتابل می باشد؛ چرا که قابلیت حمل آسان داشته و در هنگام فعالیت شدید مانند پیاده روری، ورزش نیز بیمار می تواند با خود به همراه داشته باشد و در صورت احساس نیاز به راحتی از آن استفاده کند.
کبودی نوک انگشتان، لبها یا پوست صورت
وقتی سطح اکسیژن خون بیش از حد پایین میآید، بدن تلاش میکند منابع اکسیژن را به اعضای اصلی هدایت کند. یکی از پیامدهای این وضعیت، تغییر رنگ پوست، بهویژه در نواحی لبها، انگشتان و صورت است که معمولا به رنگ آبی یا خاکستری درمیآید. این علامت یکی از نشانههای هشداردهندهای است که نباید نادیده گرفته شود و باید بلافاصله برای بررسی وضعیت اکسیژن خون اقدام کرد.
احساس گیجی، خوابآلودگی یا سردردهای مکرر
مغز یکی از حساسترین اندامها نسبت به کمبود اکسیژن است. وقتی مقدار اکسیژن کافی به مغز نرسد، فرد ممکن است دچار گیجی، منگی یا خوابآلودگی شود. در برخی موارد نیز سردردهای شدید و غیرقابلتوضیح به سراغ فرد میآید که میتواند نشانهای از اکسیژنرسانی ناکافی باشد. این علائم بهویژه در افراد مسن یا کسانی که بیماریهای زمینهای دارند باید جدی گرفته شود.
تپش قلب یا ضربان نامنظم
کمبود اکسیژن، قلب را مجبور میکند با سرعت بیشتری کار کند تا بتواند اکسیژن بیشتری به سلولها برساند. نتیجه این وضعیت، تپش قلب، بالا رفتن ضربان یا نامنظم شدن ریتم قلبی است. این حالت ممکن است با احساس فشار در قفسه سینه یا درد در سمت چپ بدن همراه باشد. اگر چنین علائمی همراه با سایر نشانههای کمبود اکسیژن ظاهر شود، نیاز به بررسی فوری سطح اشباع اکسیژن و اکسیژندرمانی احساس میشود.
خستگی مزمن یا ناتوانی در انجام فعالیتهای روزمره
افرادی که سطح اکسیژن خونشان پایین است، اغلب احساس بیحالی، ضعف و ناتوانی در انجام کارهای معمول دارند. حتی فعالیتهای سادهای مثل راه رفتن در خانه یا بالا رفتن از پلهها ممکن است برایشان خستهکننده و دشوار باشد. این احساس خستگی، ناشی از نرسیدن اکسیژن کافی به عضلات و بافتهاست و معمولاً با استراحت هم بهبود پیدا نمیکند.
افزایش دفعات بیدار شدن از خواب یا نفسنفس زدن در شب
بسیاری از بیماران مبتلا به مشکلات ریوی یا قلبی، شبها بهطور مکرر از خواب بیدار میشوند یا هنگام خواب دچار تنگی نفس میشوند. بیدار شدنهای پیدرپی، خر و پف شدید، تنفس سطحی یا احساس خفگی در خواب میتواند نشاندهنده اختلال در سطح اکسیژن شبانه باشد. گاهی این وضعیت منجر به اختلالات خواب شدید و حتی بروز آپنه خواب میشود که نیازمند درمان با دستگاه اکسیژنساز است.
کاهش تمرکز و کند شدن عملکرد ذهنی
مغز برای عملکرد درست نیاز به اکسیژن دارد و هرگونه افت سطح اکسیژن میتواند باعث اختلال در تمرکز، فراموشی یا کند شدن قدرت تصمیمگیری شود. این موضوع بهویژه در افرادی که کارهای فکری انجام میدهند یا در سنین بالا هستند، میتواند کیفیت زندگی را بهشدت کاهش دهد. اگر فردی بهطور مداوم با این علائم روبهروست، احتمال نیاز به اکسیژندرمانی باید بررسی شود.
عفونتهای تنفسی مکرر یا تشدید علائم ریوی
کسانی که به بیماریهای مزمن ریوی مانند COPD، آسم یا فیبروز ریه مبتلا هستند، در صورت افت سطح اکسیژن ممکن است دچار عفونتهای مکرر تنفسی شوند یا علائم بیماریشان تشدید شود. سرفههای مداوم، خسخس سینه، درد قفسه سینه یا افزایش مخاط تنفسی از جمله این نشانههاست. در چنین شرایطی، تجویز اکسیژندرمانی میتواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت تنفس کمک کند.
بررسی سطح اشباع اکسیژن خون با دستگاه پالس اکسیمتر
یکی از سادهترین و دقیقترین روشها برای بررسی نیاز به اکسیژندرمانی، استفاده از دستگاه پالس اکسیمتر است. این دستگاه، سطح اشباع اکسیژن خون (SpO2) را از طریق انگشت اندازهگیری میکند. مقدار نرمال این شاخص بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد است. اگر این عدد به زیر ۹۰ درصد برسد، بهطور جدی باید درمان اکسیژن آغاز شود.
در جدول زیر میتوانید سطوح مختلف اکسیژن و شرایط مرتبط با آن را ببینید:
سطح اشباع اکسیژن (SpO2) | وضعیت سلامت | توصیهها |
95% تا 100% | نرمال | بدون نیاز به اقدام خاص |
90% تا 94% | کمی کاهشیافته | نیاز به بررسی پزشکی |
کمتر از 90% | هیپوکسمی | نیاز فوری به اکسیژندرمانی |
جمعبندی
نشانههای کمبود اکسیژن در بدن گاه ممکن است بسیار خفیف و تدریجی باشند، اما اگر بهموقع شناسایی نشوند، میتوانند منجر به آسیبهای جبرانناپذیر به اندامها و عملکرد کلی بدن شوند. علائمی مانند تنگی نفس، کبودی پوست، خستگی مزمن، گیجی، سردرد و اختلال خواب باید بهعنوان هشدار جدی تلقی شود. در صورت مشاهده چنین مواردی، استفاده از دستگاههای اندازهگیری سطح اکسیژن و مشاوره با پزشک برای شروع اکسیژندرمانی توسط دستگاه اکسیژن ساز استاندارد، بسیار ضروری است. تشخیص بهموقع، درمان سریعتر و مراقبت درست، میتواند کیفیت زندگی فرد را بهطرز چشمگیری بهبود دهد و از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری کند.